تاثیر ۸ هفته تمرین ایروبیک بر عملکرد شناختی کودکان دارای اختلال یادگیری

مقدمه: اختلال یادگیری از چالش­برانگیزترین اختلالات در زمینه­ی روان­شناسی و آموزش و پرورش است. یکی از ویژگی­های مهم کودکان دارای اختلال یادگیری، اختلال درکارکردهای حافظه است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات ایروبیک بر بهبود عملکرد شناختی دانش­آموزان دختر مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال یادگیری بود.  روش­کار: جامعه­ی آماری این پژوهش، 45 نفر از دانش­آموزان دختر 8 ساله مبتلا به اختلال یادگیری شهرستان سرایان در سال تحصیلی 93-1392 بودند که30 نفر به صورت نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب و به تصادف در دو گروه 15 نفری شاهد و آزمون قرار گرفتند. در ابتدا از طریق مصاحبه با کودک و والد، بررسی پیشینه و اجرای آزمون وکسلر اختلال یادگیری در این افراد تایید شد. به منظور ارزیابی عملکرد شناختی از آزمون وکسلر تجدید نظر شده­ی کودکان استفاده شد. سپس گروه آزمون به مدت 8 هفته برنامه­ی تمرین درمانی ایروبیک را دریافت کردند. تحلیل آماری با استفاده از روش توصیفی، تحلیل واریانس و با کمک نرم­افزارspss  نسخه­ی 18 انجام شد.  یافته­ها: بنا بر نتایج این تحقیق، 8 هفته تمرینات ایروبیک بر بهبود عملکرد شناختی کودکان دارای اختلال یادگیری در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد تاثیر معنی­داری داشته است (05/ 0p<).  نتیجه­گیری: به نظر می­رسد تمرینات ایروبیک می­تواند به عنوان یک روش       غیر تهاجمی و غیر دارویی تاثیر مثبتی بر بهبود عملکرد شناختی کودکان دارای اختلال یادگیری داشته باشد.